ghost dance
Taniec ducha był rytuałem, będącym wyrazem głębokiego kryzysu cywilizacyjnego Indian w Ameryce Północnej pod koniec XIX wieku, gdy cywilizacja zachodnia zdominowała życie Indian. Zakazany taniec wykonywano w nadziei na Wielką Przemianę, która miała być końcem obecnego świata. W beznadziei czasów tańczono wierząc, że los się odmieni. Taniec został skutecznie zabroniony, co wiązało się z haniebną eksterminacją ludności i wymarciem kolejnej kolebki cywilizacji. Był to jeden z wielu krzyków rozpaczy wobec rozprzestrzeniającej się fali okrucieństwa kapitalizmu. Spektakl jest symbolicznym przywołaniem rytuału w obronie wymierających wartości. Jest to nasz akt nadziei w czasach, gdy kolejny obrót koła historii wydaje się nie do zatrzymania. Każde pokolenie wymaga poświęceń i sztandarów wartości, które biją w rewolucyjnych sercach naiwnych idealistów. Od wielu lat rewolucja w umysłach jest strażnicą i manifestem wartości w obronie mniejszości.Wpisujemy się w mniejszość, która swój głos musi podnieść w obronie samych siebie. „Ghost dance” jest działaniem muzyczno- teatralnym. Spektakl inspirowany twórczością własną oraz Allena Ginsberga, Patti Smith, twórczością ludową wymierających cywilizacji i manifestami antykapitalistycznymi.
fot. Sasa Huzjak
recenzje
Pełne recenzje:
„Nie sposób oddać na papierze przeżycia, które wywołuje ten przedziwnie zmontowany spektakl.”
Adam Karol Drozdowski
„To kosztowny emocjonalnie spektakl dla aktorów i dla widzów - uprzedzam.”
Arti Grabowski
„Jest to teatr, który nie pozwala o sobie nie mówić, który długo wibruje i nie pozwala wyjść po przedstawieniu i spojrzeć na ulice tak jak gdyby nic się nie stało. Bo stało się. Ta ulica jest już nieco inna.”
Marcin Kęszycki
|
|